Κάποια στιγμή είχαμε γύρει και οι δυο τρελές στα αριστερά, παρατηρώντας το tattoo του Nemtheanga. Είχε σταθεί ακριβώς μπροστά από τo pastellaki και παρακολουθούσε τον ηχολήπτη, καθώς έπαιζαν οι Agnes Vein. Προτύτερα, ο ίδιος, ήταν έξω από το Underworld, έπινε μπύρες και συζητούσε με φανς. Μια οικογένεια είχε περάσει εκείνη τη στιγμή μέσα από το πλήθος... Ο πατέρας έντρομος είχε σφιχταγκαλιάσει τη μια κόρη... Μετά από δέκα λεπτά στέκεται δεξιά μου ένα ζευγάρι τουριστών, περίεργοι για τον κόσμο απ' έξω και το event. Με ρώτησαν, αν μιλάω Αγγλικά. Ήταν Καναδοί, από το Τορόντο, και τους ενδιέφερε, ποιοί έπαιζαν, πόσους χωράει το κλαμπ και αν στέκεσαι μέσα όρθιος ή μπορείς να κάτσεις κιόλας. Η Joyce και Ralph. Θα έφευγαν αύριο σε κάποια μικρά νησάκια και μετά για Κρήτη. Καθόλου έντρομοι. Απίστευτα άνετοι. Ρώτησαν για το επίπεδο φτώχειας στην Ελλάδα, για τον κατώτατο μισθό, γιατί κάνω στριφτά...Στο The Coffin Ships έφυγαν χέρια-πόδια. Ευχαριστώ τον Μισέλ, που μού τους έμαθε. Απίστευτοι και οι Mael Mordha.
Pastellaki, σου παραδίδω τα ηνία για επιπρόσθετα hints της βραδιάς.
