Sunday 31 August 2008

Big sisters are watching you

Εχουμε και λεμε

Σε αυτο το τιμιο blog δεν θα βρειτε:
Πληροφοριες για δωματια σε νησια.
Πληροφοριες για camping σε νησια
Πληροφοριες για νησια γενικοτερα.
Δεν ειμαστε τουριστικος οδηγος.


Επισης, δε θα βρειτε:
Ορισμους υποκοριστικων τυπου κουτσουνακι κλπ.
Videos που αφορουν τριο με γυναικες.

Δουλευουμε χωρις καμερες.

Οσον αφορα ευχες,μπορω να προτεινω μερικες:
Γενεθλιων: καλα σαραντα, καλα κρασια (good wines αγγλιστι)
Γαμου: με γεια την παντοφλα (το τσοκαρο,το ορθοπεδικο scholl, ο,τι προτιματε), σιδεροκεφαλος.

Οσο για το μπαγλαμα που εκανε search «γαμησα τη μανα μου», εχω να πω μονο πως προφανως, φιλαρακο,εχεις πολυ σοβαρα προβληματα. Do something for the Earth; kill yourself asap.

Wednesday 16 April 2008

Primordial, Athens 2008

Κάποια στιγμή είχαμε γύρει και οι δυο τρελές στα αριστερά, παρατηρώντας το tattoo του Nemtheanga. Είχε σταθεί ακριβώς μπροστά από τo pastellaki και παρακολουθούσε τον ηχολήπτη, καθώς έπαιζαν οι Agnes Vein. Προτύτερα, ο ίδιος, ήταν έξω από το Underworld, έπινε μπύρες και συζητούσε με φανς. Μια οικογένεια είχε περάσει εκείνη τη στιγμή μέσα από το πλήθος... Ο πατέρας έντρομος είχε σφιχταγκαλιάσει τη μια κόρη... Μετά από δέκα λεπτά στέκεται δεξιά μου ένα ζευγάρι τουριστών, περίεργοι για τον κόσμο απ' έξω και το event. Με ρώτησαν, αν μιλάω Αγγλικά. Ήταν Καναδοί, από το Τορόντο, και τους ενδιέφερε, ποιοί έπαιζαν, πόσους χωράει το κλαμπ και αν στέκεσαι μέσα όρθιος ή μπορείς να κάτσεις κιόλας. Η Joyce και Ralph. Θα έφευγαν αύριο σε κάποια μικρά νησάκια και μετά για Κρήτη. Καθόλου έντρομοι. Απίστευτα άνετοι. Ρώτησαν για το επίπεδο φτώχειας στην Ελλάδα, για τον κατώτατο μισθό, γιατί κάνω στριφτά...
Στο The Coffin Ships έφυγαν χέρια-πόδια. Ευχαριστώ τον Μισέλ, που μού τους έμαθε. Απίστευτοι και οι Mael Mordha.

Pastellaki, σου παραδίδω τα ηνία για επιπρόσθετα hints της βραδιάς.

Thursday 14 February 2008

Του Αγιου Βαλεντινου λεει...

Φετος για πρωτη φορα εχω καποιον που ΟΝΤΩΣ γιορταζει και δεν είναι άλλος από το μαθητουδι μου, ονοματι Βαλεντινος. Απλα πραγματα δηλαδη. Σα να λεμε ότι είναι του Αγιου Δημητριου και γιορταζουν τα απανταχου Μητσακια. Δωρακια/καρδουλες/λουλουδια και μαλακιες. Βεβαιως και χρειαστηκε να ριξω και το mini λογυδριο μου στην ηλιθια ερωτηση «με ποιον θα γιορτασεις?/γιορτασες?» «δεν μου αρεσει να μου επιβαλλουν ποτε να εκφραζω την αγαπη μου σε καποιον,ειδικα με τοσο στημενο τροπο μπλα μπλα μπλα…»
Coming back home, εγινα μαρτυρας (κυριολεκτικα) αγαπουλινικου τηλεφωνηματος μεταξυ Bro και ημι-επισημης who was abroad. Και ενώ ο Bro κοιτουσε προς τον ουρανο ζητωντας σιωπηλα ελεος από οποιαδηποτε επουρανια δυναμη (καθ’ότι μας διεπει η ιδια αλλεργια προς τα σοροπια), συγχρονως με μουτζωνε επειδη ειχα γινει μπορδοροδοκοκκινη ωσαν τα χαλια της Μιραρακη από τα γελια. Να σημειωθει ότι η φωνη της ημι-επισημης είναι αυτό που λεμε high-pitched, με αποτελεσμα ένα απλο τηλεφωνημα να ακουγεται σαν να είναι σε ανοικτη ακρόαση. Δεν θα μπω σε ανατριχιαστικες λεπτομεριες, εν τουτοις (και λογω της ημερας) θα κανω ένα mini αφιερωμα στα πιο αθλια, κατά την ταπεινη μου γνωμη, αγαπουλινικα υποκοριστικα.


Βρωσεως
κεφτεδακι μου, τουλουμπακι μου, μπιφτεκακι μου, τυροπιτακι μου, γαρδουμπιτσα μου, λαχανακι μου κ.ο.κ. Εξαιρειται το «Παστελλακι» λογω λογοπαιγνιου, και προσωπικου kink. Και δε θελω σχολια, νταξ?

Ζωικης παραγωγης
λιονταρακι μου, αγελαδιτσα μου, γουρουνακι μου, γατακι μου, βατραχακι μου, πεσκανδριτσα μου (εχεις δει πως είναι η πεσκανδριτσα, ρε ανοητε???), περιστερακι μου (πες το μου ΜΟΝΟ αν εχεις deathwish-αυστηρα) κ.ο.κ.

ΑΤΑΥ (Αγνωστου Ταυτοτητος Αγαπουλινικα Υποκοριστικα –όπως λεμε ΑΤΙΑ)

Τζουτζουκο μου, κουτσουνακι μου, κουκουνακι μου, γουτσουλινι μου, μπισμπιδακι μου κ.ο.κ. ειλικρινα, δε μπορω να καταλαβω ποιοι θεοι μας καταραστηκαν και ο ανθρωπινος νους δημιουργησε αυτά τα γλωσσικα μιασματα.

Περιμενω εναγωνιως τις ευγενως χορηγηθεισες προσθηκες σας.

Wednesday 13 February 2008

Το λοιπόν

Ο Λαζό τα 'σπασε χθες.
Ο Βαξεβάνης, επίσης.
Το δίκτυο στο σπίτι κλάταρε, οπότε γράφω απ' τη δουλειά. Και είναι ήδη κοντά 20:00... ...
Η Ιωαννίτσα βλέπει Ρατατούη.
Το απαγορευτικό καλά κρατεί.
Τρώμε στη Λέσχη.
Έχουμε να βγούμε βράδυ ... ... ... δε θυμάμαι από πότε.
Θα κατέβω μόνο 4 μέρες στο Κωλοχανείο.
Θα ντυθώ Corpse Bride.
Θα εκπορθήσω τον αφεδρώνα του Αγίου Βαλεντίνου [όπως έκανα πάντα, είχα/δεν είχα σχέση].
Α, και το πιο σημαντικό.

Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα.

Έτοιμη είσαι μωρή...
Μην αφήσεις σχόλιο για το τελευταίο
θα σου φάω το μαλλί και
είναι και πολύ πανάθεμά το.
Σμααααατς

Friday 11 January 2008

Ως φιλαθλος του Ολυμπιακου και ως γυναικα...

...εχω να δηλωσω μονο αυτο:
Σ'ευχαριστουμε, Προεδρε...

Friday 28 December 2007

ich komme gleichhhhhhhhhh!!!

Καταφθάνω "Συλλαβή" !!!
Σπεύδω!!!
Ά, ρε pastellaki, τί ανακάλυψες πάλι!!!
Τα ρέστα μας.

Sunday 4 November 2007

Οχι να το υπερηφανευτω........


.....αλλα γαμησα παλι,η τσουλα!!!!!

Yes, Vanity is my favourite sin...Even in pastitsio...

Tuesday 23 October 2007

Ταμπελα καπου στην Αθηνα

ΧΑΤΖΗΤΡΕΧΑΣ
ΚΡΕΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ 1942
καταλαβες...
Μετα απο μια επιτυχημενη καριερα
ως μαυραγοριτης στην Κατοχη,
αποφασισε να συνεχισει την επιχειρηση
και μετα την απελευθερωση..
Το επωνυμο εχει αλλαχθει
για ευνοητους λογους...

Monday 24 September 2007

Fucking birthday


Της αγιας Θεκλας

Καθε τετοια μερα αναρωτιεμαι γιατι διαλο πρεπει να γιορταζουμε τα γενεθλια μας.I mean, what's the fuckin' point,γαμω τ'αυτια μου γαμω???Δεν ειναι ψυχαναγκαστικο να εισαι εκεινη τη συγκεκριμενη μερα μεσα στην τρελλη χαρα???Λες και δεν εχεις αλλες 364 μερες το χρονο για να εισαι χαρουμενος,αυτην περιμενες!!! Πολλοι ισως με κατηγορησουν ως μιζερη και γκρινιαρα, αλλα αυτο ειναι κατι που εκτονωνω στο blog αυτο, στην κανονικη μου ζωη φροντιζω να περναω καλα -οσο κι αν ακουγεται περιεργο σε σχεση με αυτα που γραφω.Ετσι λοιπον,η πιεση να ειμαι χαρουμενη με το στανιο στα γενεθλια μου, μου φαινεται αν μη τι αλλο καταναγκαστικο εργο. Το θεωρω εξισου ηλιθιο με το να κανεις δωρα στον καλο σου/καλη σου του αγιου Βαλεντινου. Ρε μαλακα,μονο εκεινη την ημερα τον/την αγαπας δηλαδη??? Οχι,ετσι δεν ειναι? (η μερα του μαλακα, Βαλεντινου-αστερισκος για μελλοντικο post).

Επανερχομαστε λοιπον στο ακυρο της ημερας των γενεθλιων. Ας επικεντρωθω στις ευχες.


Ευχη 1: "Χρονια πολλα".

Gee,thanx,mates αλλα παντα προτιμουσα να ζησω καλα, παρά πολυ. Ουτως ή αλλως η ποιοτητα της ζωης ολων μας απο καποια ηλικια και μετα παιρνει φθινουσα πορεια, isn't it?


Ευχη 2: "Μεγαλη να γινεις με ασπρα μαλλια" (απο το γκαου τραγουδακι).

Η L'Oreal να ναι καλα και την παλευουμε. Εν τουτοις πρεπει να τονισω το εξης οξυμωρο: σχεδον ολοι απο αυτους οι οποιοι προθυμα σου τραγουδουν αυτον τον ηλιθιο στιχο στα γενεθλια σου με υστερικη φωνη, καποια αλλη μερα θα αναφωνησουν με φρικη οταν δουν προσεκτικα την κωμη σου "ΜΑ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΑΣΠΡΕΣ ΤΡΙΧΕΣ???".Σε περιπτωση που ειναι μεγαλυτεροι καφροι ή μαμαδες (ειδικη συνομοταξια), θα σου δηλωσουν κυνικα οτι "ε, δεν εισαι και καμια πιτσιρικα πια...".Adorable...


Ευχη 3: "'Αντε, και με ενα καλο παιδι!!!". Συνηθως ακουγεται απο ασχετες θειαδες ή τη μανα σου που ελπιζει εις ματην οτι αλλαξες γνωμη περι γαμου και λοιπων φρικιαστικων καταστασεων. Η αντιδραση σου η οποια προσομοιαζει με τη Lucy απο το Dracula με το που της κολλησαν το σταυρο στη μουρη, ειναι καθαρα αντανακλαστικη. Και καλο θα ηταν ομως να μην προσπαθησεις να αντιπαρελθεις στη συγκεκριμενη ευχη καθοτι υπαρχει μεγαλη περιπτωση να καταληξεις για αλλη μια φορα να αναλυεις τις ιδεες σου περι γαμου κλπ με μερικα ζευγαρια ματια να σε κοιτουν με το - γεματο ερωτηματικα για τι τι μυαλα κουβαλας - βλεμμα της τσιπουρας που εχει να δει πολυ καιρο τη θαλασσα.

Ευτυχως που δε με πιανουν κρισεις ηλικιας...

Πιθανον το post αυτο να συνεχιστει αλλα δεν παιρνω και ορκο..


-Μαλλον εχει κι αυτος γενεθλια,οπως εσυ.

Ακουσα που του ελεγαν "χρονια πολλα".

-Ελπιζω να τον λενε Θεκλα...


Στα δγιαλα..

Sunday 23 September 2007

On Sale επιπλωμένο.

"Πωλούνται λόγω συνταξιοδότησης τρία ψυγεία επαγγελματικά -μεταχειρισμένα- και μια ζαμπονομηχανή."
"Αν μου δώσεις τη Λιοσίων, σου δίνω τη Σκουφά και 100 €."

echo μαλακία $αγγελία= SESSION
$query="_POST", $query=εφαληρίσαμεν εις την Μονόπολιν
?>

I have taken no preza today. Only php-pills.

Wednesday 19 September 2007

Respect

Λοιπον,να ειναι καλα η kwlogria μας, η οποια με τις καταλληλες μαγκιες της στο blog της, μας γνωρισε τον Master G, γνωστο απο την ομαδα των cavestudioz.com.Ε, αν δεν ξερετε και τους cavestudioz, απλα εχετε φυτρωσει κατα λαθος στον παραδεισο του Ελληνικου cult internet. Παμε παρακατω. Ο λαμπρος αυτος νεος ξεκινησε ενα πολλα υποσχομενο blog, με οπλα του 2 τουρλωτα εγκεφαλικα κωλομερια ( βλεπε σχετικο του post), καφεδες φτιαγμενους στην κολαση (βλεπε αλλο σχετικο του post) και απλετο χιουμορ και καψιμο (βλεπε ολα του τα posts). Ο,τι και να πω ειναι λιγο πραγματικα,οποτε πηγαινετε στο blog and enjoy!!!!!

Friday 14 September 2007

5 πιο ηλιθιες δικαιολογιες για sex


1. "Ηθελα να νιωσω λιγη τρυφεροτητα..."

...γι'αυτο πηγες και πηδηχτηκες με την επισης φρεσκοχωρισμενη κοπελα του κολλητου σου. Ευγε,νεε μου. Την επομενη φορα ομως,πηγαινε στη μανα σου για αγκαλιτσες.

2. "Ειμαι ευαλωτη με τους ανδρες επειδη πιεζομαι με τη σχολη και τη δουλεια."

...γι'αυτο καθεσαι σε οτι εχει παραπανω απο ενα @. Που να αναλαβεις και μεγαλυτερες ευθυνες..

3. "Προσπαθουσα να σε ξεπερασω"

...γι'αυτο περασες ενα γυρο τις μισες γυναικες απο το κοινο σας στεκι. Απλα ΜΠΡΑΒΟ!

4."Ειχα πολλη οργη μεσα μου..."

...γι'αυτο την εκτονωσες κανοντας τριο...

5. -"Εσυ φταις που μου τη γνωρισες!!!

-Ε,δε σου βαλα και το μαχαιρι στο λαιμο να την πηδηξεις κιολας το ιδιο βραδυ..

- Ήμουν πιωμενος.

-Και 30 ετων γαϊδαρος,αρα υπευθυνος των πραξεων σου.."

No further comments..


Γαματε γιατι χανομαστε αλλα μην ακουω μαλακιες...

Saturday 8 September 2007

Αντι εκλογομπουρδολογιων..



...θα σας πω μια ιστορια.


Περυσι που λετε,ειχα κανονισει ενα mini event για τα γενεθλια της μανας μου. Ητοι ειχα καλεσει μερικες φιλες της σπιτι να της κανουμε εκπληξη,χαρα, κεφι,ενταση και τα ρεστα. Μεταξυ αυτων και η κα Χριστινα, συναδελφος και φιλη της μανας μου, ετων 60 και νεοδημοκρατισσα. Απο τα τυπακια που ειναι σχετικα ησυχα για κανενα διωρο αλλα σου πετανε μια ατακα και γελας για ενα χρονο. Κατα τη διαρκεια λοιπον της ποτ πουρι συζητησης πεταει και η κα Χριστινα την ατακα της: "Παναγια μου, να μη ζησω να δω το Γιωργακη πρωθυπουργο!!!!"


Ε, την προηγουμενη Δευτερα πηγα στην κηδεια της...



Μετα και απο αυτο συνεχιζω να πιστευω οτι
η surreal χωρα των θαυματων της Αλικης
ηταν οντως η Ελλαδα..